GÜZEL ŞEHRİM

Ben Gagas. Endonezya’nın Purwokerto şehrinde yaşıyorum. Purwokerto normal bir şehir. Bu sehir yedi yüz bin nüfuslu. Bu şehir’in havası her zaman yırmı ile otuz beş derece arası. Normal bir tropikal şehir gibi. Şehirde her gün saat altı buçukta trafik sıkışıklığı oluyor. Herkes okula veya ofise gitmesinden dolayı. Ama saat yedi’yi çeyrek geçeden sonra yollar çok boş. Çünkü halkın coğu öğrenciler veya memurlar ışe başlıyor.

Ailem bir müstakil evde kalıyoruz. Evimin bir bahçesi var. Annem bitkileri çok seviyor. Annem her gün ağaçları suluyor. Babam sekreter. O Cakarta’da çalışıyor. Cakarta Purwokerto’dan altı saat trenle. O yüzden, Babam sadece hafta sonunda evde kalıyor. Benim üç kardeşim var. Bir kız kardeşim. O lise’de okuyor. On yedi yaşında. Bır erkek kardeşim. O ilk okul beşinci sınıf’ta. On bir yaşında.

Şehrim’in kuzeyinde büyük bir volkanik dağ var. Onun adı Slamet dağı. Bu dağ üç bin metreden daha yüksek yükseklikte. Orada çok güzel manzara var. Tatilde çok aileler geliyor. Onlar Endonezya’nın her yerinden geliyor. Bazen yabancı turistler de geliyor. Orada hava biraz soğuk. Pek yağmurlu ve de çok ağaçlar gelişiyor. Dağdaki ormanda şimdi hala kaplanlar var. Çocukken ben ailemle orayı gezdik. Purwokerto’dan yarım saat arabayla. Fakat şu anda babam meşgul. Bu sebeple biz orayı artık hiç gezemiyoruz.